5 tips voor een ontspannen 2022 met jonge kinderen
- Datum: 13 december, 2021
Accepteer dat het leven met jonge kinderen niet altijd ontspannen is.
Streef het dus ook niet na. Kijk wat de dag je brengt. Er komt altijd weer een volgende dag.
Leg de lat niet zo hoog. Voor deze tip vraag ik je even een momentje te gaan zitten.
Vraag jezelf eens af: Welke ouder wil ik zijn? Wat is voor jou belangrijk in de opvoeding? Wat wil je je kinderen meegeven? Hoe wil je dat ze later terugkijken op deze tijd?
Ik veronderstel dat je nu mooie dingen bedenkt. Dingen die per definitie minder goed slagen wanneer jij teveel van jezelf verwacht.
Dus.. dan nu de uitnodiging na te denken…waar leg jij de lat?
Nu snap je dat wanneer je het perfecte moeder of vaderschaps-plaatje wat meer loslaat het ruimte oplevert gaan we door met tip 3.
Hoe zien jouw dagen met je jonge kinderen eruit? Hoe verloopt een vrije dag met je baby, peuter of kleuter? Driftbuien, huilen, strijd, niet luisteren? Uitgeput aan het einde van de dag? En? Wat doe je dan op die dag? Zijn ze volgepland? Waarmee? Waarom?
Tip 3 is less is more. (Kleine) kinderen zijn al blij met een boswandeling, bladeren vegen in de tuin of samen een spelletje doen. Bedenk voor je een activiteit inzet dus eerst: aan wie zijn behoefte ga ik hiermee voldoen? Het mag natuurlijk ook jouw behoefte zijn. Maar weet: soms doen we TE veel (met als gevolg een huilende baby of peuter).
Doe het samen. Herken je het gevoel de hele dag bezig te zijn met opruimen? Begin met oefenen om het samen te doen. Dit kan al vanaf dat je kindje rond 1 jaar is.
Leg het uit. “Ja ik wil heel graag met jou samen spelen maar eerst moet dit worden opgeruimd, zullen we het samen doen?”. Kleine kinderen leren van voordoen en herhaling. Dus wanneer het normaal is dat iedereen zelf zijn schoenen wegzet of je eigen bord afruimt dan gaan ze dit ook uit zichzelf doen. Mooi meegenomen: kinderen vinden het fijn om te kunnen helpen en het geeft ze en gevoel van waardering en zelfvertrouwen.
Vraag om hulp. Het is mijn missie om de drempel te verlagen om hulp te vragen. Nu is het niet direct nodig bij een kinderpsycholoog of orthopedagoog aan te kloppen. Deel eerst je zorgen over je kindje, je struggles in de opvoeding, je machteloze gevoel in de nachten eens met een vriend of vriendin, de buurvrouw, je moeder. Het lucht op en door je zorgen uit te spreken ga je ze vaak ook wat meer in perspectief zien. Zo krijg je meer ruimte om te voelen wat een juiste vervolgstap kan zijn.
